Boerderij Martenshoeve

Een ecologisch verantwoord en diervriendelijk bedrijf

Voeding

Gezondheid begint bij gezonde voeding

Voor de Martenshoeve geldt als motto : wat goed is voor de mens, is ook goed voor het varken… en omgekeerd.

De eigen granen:

De Martenshoeve kan het ganse jaar door haar dieren voederen van eigen granen. Om de structuur van de grond te bewaren wordt regelmatige wisselteelt toegepast. Ook wordt het gebruik van herbiciden tot een strikt minimum beperkt.
De vruchtafwisseling zorgt ervoor dat we weinig of geen last hebben van moeilijk bestrijdbare onkruiden. Dit laat een éénmalige onkruidbestrijding toe aan een veel kleinere dosis dan voorgeschreven.

De granen (gerst, voedertarwe en korrelmaïs) worden grof gemalen, dus met zeer grove structuur. Men kan aan het gemalen product nog goed zien welk graanproduct aan de basis ligt.
Door de grove structuur verloopt de vertering veel trager wat beter is voor de gezondheid van het dier. We moeten wel opletten: de korrels moeten wel degelijk goed gebroken zijn, anders kan het varken de levensnoodzakelijke bestanddelen niet verteren en dus ook niet benuttigen.
Het varken heeft immers maar één maag, dit in tegenstelling met het rund waar het voeder steeds door vier magen passeert.

Tussen de vervoederde graansoorten is er een groot verschil in oogsttiming en bewaringswijze.

1. De gerst en tarwe worden in juli en augustus geoogst, dus hartje zomer.
   Dankzij het natuurlijk volledig afrijpen wordt dit graan gratis gedroogd door de zon. Men start pas met de oogst als het vochtgehalte van de graankorrels onder de 14 à 15 % komt.
   Na het oogsten wordt het opgeslagen graan nog enkele keren “verlucht” met een graanventilator. Dit om het laatste vocht te verdrijven dat ontstaat door het “zweten” van het verse graan. Hierdoor kan dit voedergraan probleemloos het hele jaar door droog bewaard worden.


2. De korrelmaïs wordt in oktober november geoogst. Maïs kan, door onze meer noordelijke ligging, niet van nature volledig op het land drogen.
   Maïs wordt op de Martenshoeve geoogst met een vochtgehalte tussen de 35 en de 30 %.
   Boer Gaston kiest bewust voor het uitzaaien van zeer vroegrijpe maïs rassen.
   Dit om voornamelijk twee redenen :
   
   
   • Door een vroegere afrijping bereiken we reeds eind september, begin oktober het oogsttijdstip (30 à 35 % vochtgehalte) en kan er nog onder goede weersomstandigheden geoogst worden, waardoor de grondstructuur kan gespaard worden (geen diepe spoorvorming op de velden)
   
   
   • Door de vroege oogst zijn de velden tijdig vrij om tegen ten laatste eind oktober wintergerst in te zaaien en zo de nodige vruchtafwisseling te garanderen

Op de Martenshoeve wordt de korrelmaïs vochtig geoogst maar onmiddellijk, zonder drogen en zonder bewaarmiddelen, op de boerderij grof gemalen, in sleufsilo’s gedaan en ingekuild. Met “inkuilen” bedoelen we : onder een plastiek zeil luchtdicht afsluiten.
Door het vastdrukken wordt de lucht uit het gemalen maïsmeel geduwd. En door het plaatsen onder plastiek wordt de zuurstoftoevoer weggenomen waardoor het maïsmeel op natuurlijke wijze een verzurings en bewaringsproces ondergaat (een vorm van uitzweten) dat een drietal weken duurt.
Daarna hebben we een ideaal voeder voor de varkens.

Voor de boer is er wel een nadeel aan het bewaren van korrelmaïs op deze wijze : omdat het een verzuurd product betreft moet, éénmaal het contact met zuurstof hersteld wordt (als de silo “open” is), het maïsmeel bijna dagelijks vers verwerkt worden.
Boer Gaston moet gemiddeld om de twee dagen vers meel maken voor de varkens en dagelijks moeten de voederbakken nagekeken worden om te vermijden dat “restjes” verstopt blijven en beschimmelen.
Maar de voordelen ten opzichte van de bewaring van droge korrelmaïs zijn groot : er is geen energie (en kosten) nodig om de maïs te drogen in graandrogers en door de verzuring verloopt de vertering veel beter. Dit komt zeer ten goede aan de maagwerking en de gezondheid van de dieren (cfr.yoghurt verteerd ook beter dan melk voor de mens). En dus ook aan het welzijn van de dieren.

Ruwvoer:

• Voederbieten :
  Na het oogsten van het graan wordt ook het stro op de hoeve opgeslagen, om daarna gebruikt te worden als strooisel voor de dieren. Door het dagelijks vers te verstrekken in voldoende hoeveelheden wordt er veel door de dieren geconsumeerd als ruwvoer. De rest blijft liggen als “matras” voor de komende nacht.
  
  
• Stro :
  Na het oogsten van het graan wordt ook het stro op de hoeve opgeslagen, om daarna gebruikt te worden als strooisel voor de dieren. Door het dagelijks vers te verstrekken in voldoende hoeveelheden wordt er veel door de dieren geconsumeerd als ruwvoer.
  De rest blijft liggen als “matras” voor de komende nacht.
  
  
• Gras :
  Naast de voederbieten en het stro wordt er ook een hele partij gras opgeslagen deels als hooi, deels als kuilgras. In de herfst, als de grasvoorraad in de weiden verminderd kan dit aangevuld worden met deze zomervoorraad.

Deze werkingsmethode heeft, naar invulling van duurzaamheid niet alleen de laagste voedselkilometers , maar ook het laagst mogelijke energieverbruik.

Wat eetbaar is voor de varkens, is ook eetbaar voor de mens en omgekeerd ….

Sluiten